Eastcoast in een soortement van Notendop

Onder het motto, beter laat geupload dan nooit geuplaod; hier zijn we weer. Na Alice Springs, dat klinkt zo gloeiend lang geleden.. in ieder geval, na Alice Springs vloog ik terug naar Sydney om vanaf daar het meest populaire Australie onderdeel te doen: ZEEEH EASTCOAST.

30-6 vandaag heerlijk gitaar gespeeld in Hyde park (Sydney), complimentjes ontvangen van voorbijgangers en aan de praat geraakt met een Hollander. Zij heeft door Azië gereisd, een aantal maanden in Nieuw Zeeland gereisd en is vers op Sydneyaanse bodem beland. Kopje koffie gedaan bij Opera house en waarschijnlijk morgen een gratis rondleiding van een oudere man mee doen.

1-7 de gratis rondleiding was geweldig. Deze 55 jarige meneer denkt er over om tourguide te worden aangezien zijn huidige makelaarspraktijk niet stand houd. Hij gaf ons een rondleiding startend in Hyde park, langs het ziekenhuis, naar opera house, en The Rocks (een leuke buurt met geinig tentjes). Hij vertelde ons enorm veel over de historie en politiek in Australië en wist zo over elk standbeeld e.d. wel wat te vertellen.  

Na deze rondleiding had ik afgesproken met Mia een leuke kletsgrage dame die ik ontmoet heb ik Alice Springs. Ik mocht hier de nacht doorbrengen. In de avond gingen we gezellig uit met een groepje vrienden en ze woont midden in Sydney in een luxe studentenflat. Helemaal niet verkeerd.

2-7 nog samen met Mia naar Bronte beach gegaan op het strand gechillt, gezwommen en toen moest ze werken, ik ben naar Bondi beach gaan lopen en sprak 2 backpackers aan voor een sigaretje, aan de praat geraakt, de een was een Belg en de ander Frans. Ik moest wat tijd vullen totdat Mia klaar was met werken en zij nodigde me uit om te chillen in hun appartement, hier even gezeten en toen belde Mia dat ze eerder klaar was. Op dus naar haar kamertje, spullen weer mee en weer op pad.

Dezelfde avond rond 22:00 de Greyhound in, een overnachtse bus naar Byron. Redelijk geslapen in in de ochtend rond 10:00 aangekomen. Zo’n 5/6 nachten gebleven in het Nomads hostel waar ik leuke mensen ontmoette, waaronder Peter een gozer die ik later nog tegenkwam in Surfers Paradise en Noosa en waarschijnlijk nog in Cairns later.

Byron bay is super leuk, helaas vinden veel mensen dat en is het wel wat toeristisch. Toch houden de hippies en surfers het sfeertje goed vast en is er veel busking op de straten. Gratis livemuziek en de buskers zijn van hoog niveau.

Hier kan je als je naar de lighthouse loopt, migrating Humpback whales vanaf de kust zien, evenals scholen dolfijnen. Super gaaf om dit gewoon vanaf de kant te aanschouwen. Toch wilde ik ook een boottourtje doen. Bleek een goede keus, in een klein 12 persoons rubberboot op zoek naar walvissen en die vonden we. Sommige waren enorm dichtbij 30-40 meter. Andere verder weg. Een super gaaf schouwspel.

Na Byron, zo rond de 8ste van Juli vertrok ik naar Surfers Paradise. Een stukje land wat aan Gold Coast vastzit, als zijnde een kleine Scheveningen aan Den Haag maar dan net even wat anders. Hoge skyscrapers op de strip, hier woont het geld. Dit stukje Down Under ademt strand en zuipen, veel zuipen. Dat waren 2 zware nachten maar we hebben gelachen. Zeker ook omdat ik 2de dag Peter weer tegenkwam (ik wist dat hij hier heen kwam ook, maar het was vrij random).

Een gratis surfboard voor een dag gekregen van de vrouw achter de Greyhound receptie, en het hostel Sleepers Inn zat vol leuke mensen.

Na Surfers, door naar Noosa, leuk stadje waar ik Michael weer ontmoette. Hij werkt hier in een Nomads hostel voor accomodatie. Een aantal dagen gebleven en ook hier weer lui van eerder tegengekomen, lachen zat. 2 daagse Fraser Island tour gedaan, ook hier zat m’n mate Peter in. Prachtig eiland, en nog beter, we mochten zelf rijden in 4x4s over het strand en over inland zand wegen. Super dik. Daarna nog 1 nacht gebleven en vervolgens opgehaald door Cristine en haar zoon Lockland, ik mocht 3 nachten overnachten bij haar en haar man Phil. Zij is een dochter van Maria en Bernard. Prachtig leuk huisje wat ze zelf gebouwd hebben in Gympie. Aardige lieve gezellige mensen. Hun kinderen ook top. Zoon had vakantie van Uni en kwam tegen een vergoeding in hun tuin helpen, dochter India kwam ook op visite. We hebben de laatste avond zitten karoake wat erg lachen was. Ook heb ik mijn cv afgegooid bij een slachthuisfabriek. Ze hadden geen baan op het moment maar misschien contacten me ze later nog, in welk geval ik dan bij Cristine en Phil kan slapen.

De 18de van juli vertrok ik vanuit Gympie met de befaamde Greyhound overnight bus naar Arly beach. 2 nachten gebleven, bekenden tegen gekomen waarvan ik de naam vergeet. En dan de 22ste het grote Whitsundays avontuur. Dat was een partijtje epic goeiendag. Op een maxi sailboot, de beroemde Condor, 34 meter lang of iets van dergelijke soortgelijke grootte yes. Leuke groep van zo’n 18 mensen, 3 crewleden. En ja dat was top. Fucking gezellig. ’s Avonds goon huiten met de crew en de de rest, 2 liederen gemaakt met de gitaar en de zangkunsten van o.a. de skipper. Lied 1 was ‘Humbkack whale song’ en lied 2 ‘Emma and Gemma’.

Prachtige uitzichten, geweldig mooie zeilboot. Ja en snorkelen. Snorkelen in een aquarium voor je gevoel. Blauw krakie helder water met tropische vissen zwemmend boven het koraal… super super super dik.

Na de Whitsundays verbleef ik nog 1 nacht in Arly beach waar we de after party van de boot hadden. Dat was lachen, 

Eastcoast zoals die moet zijn:D.

25 juli. De dag na  vertrok ik wederom met de Greyhound naar mijn volgende bestemming: Townsville. Alwaar ik binnen 2 uur de ferry naar Magnetic Island nam. Dat dit überhaupt in mijn pakket zat wist ik pas sinds een paar dagen, nooit echt naar omgekeken. Ik had ook werkelijk geen idee hoe ik naar mijn hostel zou komen vanaf de ferry en waar mijn hostel was. Gelukkig kan ik nog steeds aan mensen vragen hoe het allemaal werkt en zo werd ik in een bus vol met andere backpackers gepropt. Dat kost je 3 dollar en dan rijd je over slingerende wegen naar diverse drop off points. En dat slingert en deze jongen moest staan, ik hoopte dat het allemaal niet te lang ging duren en dat bleek ook mee te vallen inderdaad. Aangekomen bij YHA de koala village. Een mooie opgezet hostel resort met losstaande kleine huisjes die de hostelrooms voorstelde. Gezellig geouwehoerd met een van m’n roomies, rond gelopen en hier totaal random 2 Nederlandse gasten tegen gekomen die 2 dagen geleden nog met mij op the mighty condor voeren.  ’s Avonds biertjes gedronken met deze desbetreffende roomie. De 2de dag bezocht ik het op het terrein liggende kleine zoo. Slangen, geckos, baby zoutwatercroc (de dodelijke variant, ook wel Salty’s) bearded devils, vogels en de wel gewilde koala vasthouden. Je kon het allemaal vasthouden en foto’s mee maken. Toerisme ten top maar dat kon me geen hol schelen. Dat was super dik. Echt stiekem wel gewoon heel gaaf om een koala beet te houden (en die andere beesten deden ook leuk mee). In de middag de fortwalk gedaan. Een wandeling op een berg (dat hele godverlate eiland bestaat uit bergen) naar een fort waarvan de Aussies in de 2de wereldoorlog de Jappen wilde neerknallen als ze in de buurt kwamen met hun bootjes. Dit is echter niet gebeurd, het bleef bij waarschuwingsschoten voor de boeg van boten die niet op tijd het juiste wachtwoord van de dag wisten door te geven.

In de avond zat ik een saftermannetje te roken en raakte ik in gesprek met een 50 jarige Ozzie. Een man met een lawnmower buisness in Townsville die elk jaar , zo vertelde hij mij, een aantal dagen naar dit hostel komt om weg van werk, kind en vrouw te zijn. Rum en coke te zuipen, te roken en soms raakte hij ook aan de praat met backpackersvrouwtjes aldus deze meneer. Omdat het altijd wel lachen is om met locals te ouwehoeren bleef ik hier heel de avond met die vent ouwehoeren. Later kwamen er ook 2 lui bij zitten waarvan 1 zeer gevoelig was voor groepsdruk van zijn vriend en daardoor meerdere malen nakend het zwembad in dook. Totaal zinloos, maar ja het gebeurd.

De volgende dag checkte deze baas uit en ging ik weer in hetzelfde busje naar de ferry. De Greyhound bracht mij ditmaal naar Cairns. Een 6-8 uur durende rit en in de bus kwam ik er achter dat Renske ook in Cairns zat. Hiermee een aantal dagen gespendeerd en toen zijn we de 4de van Augustus gaan wwoofen bij Tina Mrozek. (ik sla de 8 dagen in Cairns over want ook al heb ik weer een aantal zeer toffe lui opnieuw gezien, gesproken en mee gedronken die ik langs de Eastcoast heb ontmoet – Peter, Xavier, Tara, Sinnaed- , is Cairns een deprimerende lelijke stad).