Blessing of the vleet

27-4 8:00 op want Bernard ging met zijn bagpipe band de Blessing of the vleet verfraaien in Port Albert. 

Daar was het gehele dorp uitgetrokken om hier bij aanwezig te zijn. Ik gok hem op zo’n 60 mensen. Wel supergaaf om zo’n extrema lokaal ritueel te zien. En overigens zijn bagpipe geluiden rondom het water wel prima te doorstaan! Oja en Pelicanen!

Daarna een goede 2,5 uur rijden want ze wilden me het Wilsons Promontory National Park laten zien. Prachtig soort van schiereiland met mooie bergen en dalen en een hele hoop stranden. Hier kan je ook kamperen. We hadden niet zo lang dus alleen even een strand opgelopen. Wellicht kom ik hier nog wel terug om een bergje te beklimmen. 

Daarna een flink eind terug rijden naar het volgende park waar het eigenlijk al vrij donker voor was. Toch nog even geweest en ook hier schoonheid. Wel weer heel anders, dit was een soort dichtbegroeid regenwoud rondom een berg. Zelfs even een wegvluchtende Lyrebird gezien. Misschien het meest imposante was wel het uitzicht over de bergkammen met alle bare trees erop. De bosbranden hebben hier aardig huisgehouden en je ziet dan rijen ontschorste (meestal dooie) bomen over de vallei.