Mijn verjaardag

24-5-2014

Gisteravond met Jonna, een andere Finse en een Perthiaan bier gehuit in booming Fishcreek. De volgende ochtend terug naar Traralgon want ik wilde mijn  verjaardag niet vieren zonder mijn nieuwe familie, die eigenlijk wel echt als familie begint te voelen, super gaaf. Maria gsmst dat ik terug kom en het leuk zou vinden om met haar en Bernard te eten in de avond. Bleek dat ze gelijk tante Andy, Josephine en Chris en de kinderen uitgenodigd had. Super lief en ik ben ze daar heel erg dankbaar voor. Ze had ontzettend lekker gekookt, grote hompen varkens en rundvlees, chickenwings, heerlijke aardappeltjes en top groente. Echt heel gaaf om te zien hoe veel tijd en liefde daar in is gestoken. En dat voor mensen die ik een kleine 7 weken geleden ontmoet heb. Geweldig, echt geweldig. En dat was nog niet alles, want voordat de visite rond 7:00 kwam, hebben Bernard en ik de Nederlandse vlag gehesen voor het huis :D. Haha, ja dat was mooi. En vervolgens nog een keer want hij kwam op de geniale ingeving om het Wilhelmus te spelen op zijn doedelzak terwijl ik de vlag hees. Ik heb hier een filmpje van gemaakt, en zoals je zal zien is het vrij lastig om te filmen en een vlag te hijsen, maar we hebben het gered.

http://www.youtube.com/watch?v=hiG9EaQNUQ8

Toen iedereen er was, skypede net mijn ouders uit het verre Nederland ook nog. Gelijk even iedereen laten zijn via de webcam, dat was mooi. Denk dat mijn ouders erg blij zijn met de warmheid waarmee deze mensen mij ontvangen en een plek in hun midden geven. Overigens, ben ik dat zelf absoluut ook. Ik heb zoiets nog nooit mee gemaakt, en ik heb dit dan ook vertelt aan mijn Australische familie.

Dus nogmaals: bedankt voor alles, de goede zorgen, het lekkere eten, het heerlijke bed, de heerlijke douche, de grapjes over mijn toekomst als matrassentester, de gesprekken, de stiltes. Het feit dat Maria mij wees op een gitaar die te koop was bij de Aldi voor 50 dollar. De trip naar Wilson prom (waar ik later nog naar terugkeerde met Jonna),het bliksembezoek aan Tarra Bulga. Het feit dat jullie mij altijd bereid waren op te pikken als ik in het centrum van Traralgon was. Ik wil jullie met heel mijn hart bedanken voor alles wat jullie hebben betekend voor mij. Dank jullie wel.

Even een emotionele uitspatting tussendoor, dat hoort het er ook bij. Dan nu verder met de verjaardag. Na het hoofdmaal slopen de meisjes, Bernard en Maria weg, ik had natuurlijk niks door. Een goede tien minuten aan gestompel en gefluister verder, en opeens kwamen de 3 meisjes onder Bernards melodieuze bagpipe geluiden, aangewandeld in klassiek Nederlandse kledij. En dat alles met een heuse verjaardagstaart met kaarsjes. Haha, super mooi ook nu ik eraan terug denk.

En voor de avond had Maria geregeld dat ik met 3 jongedames een biertje mee kon drinken in booming Traralgon. Dit was ook allemaal goud. 

(Ik hoop nog wat foto's te ontvangen van een tante van de verjaardag zelf, die heb ik nog niet)